Od pamięci biodziedzicznej do postpamięci, red. T. Szostek, R. Sendyka, R. Nycz, Warszawa: Wyd. IBL PAN 2013.
Na tom niniejszy składają się teksty powstałe w oparciu o trojakie spotkania: pierwszy rodzaj stanowiły wykłady prowadzone przez zaproszonych gości, reprezentujących różne dziedziny czy pola badawcze, które w pewnym niezbędnym uproszczeniu podzielić można na historiografię (Ewa Domańska), filozofię (Agata Bielik-Robson), literaturoznawstwo i studia nad pamięcią (Michael Rothberg), filozofię literatury (Michał Paweł Markowski). Wykładom towarzyszyły warsztaty, których prowadzący przedstawiają swoje teksty w części drugiej, a na część trzecią składają się zapisy wystąpień panelowych. Tego typu sesje zajęciowe siłą rzeczy odznaczają się zarówno sporą intensywnością (różnego rodzaju spotkania od rana do wieczora), jak i nieuniknioną rozmaitością spojrzenia, co zresztą stanowi jeden z ogromnych plusów podobnych przedsięwzięć. Kolejnym jest nieco bardziej personalistyczne zetknięcie się nie tyle z tekstem, co z postacią autora, a zatem i z osobowością badacza. Klamrą spinającą wszystkie wydarzenia stała się pamięć, bardzo różnie pojmowana i traktowana, a owa różnorodność punktów wyjścia i spojrzeń na formy oraz miejsca funkcjonowania pamięci przerodziła się w bogactwo doświadczeń nadawców oraz obfitość doznań (także tych odciskających się w pamięci) odbiorców.
Ze wstępu Teresy Szostek