Pamięć i afekty, red. Z. Budrewicz, R. Sendyka, R. Nycz, Warszawa: Wyd. IBL PAN 2014.

Rozpoznania zawarte w tomie podpowiadają, iż nowa humanistyka, którą można nazwać nową filozofią doświadczenia, afirmuje obecność nieuchronnej nieciągłości w naszym myśleniu, uwalnia od prymatu „rzeczy pierwszych” i od zagadki finalnego znaczenia. Uznaje znakowy charakter doświadczenia, ale i podkreśla jego wymiar afektywny, organizujący naszą psychikę. Wychodzi więc poza tekst zapisujący doświadczenie , kwestionuje post-strukturalistyczne przekonanie, iż „nie ma nic na zewnątrz tekstu”. Ponownie poddaje pod rozwagę sprawę arbitralności znaku i pokazuje, że dramat reprezentacji wynika nie tylko z samej natury znakowości. Znak jest sygnaturą z wpisanym w nią afektem, który zakotwicza go niejako źródłowo, choć sam pozostaje dyskretny, albo jaki się pod postacią swego śladu, na co dzień przez nas utożsamianego z samym afektem, przedstawić i zachować w pamięci coś, co istnieje momentalnie, opiera się bądź uchyla reprezentacji, nie pozostawia trwałego śladu, albo istnieje wyłącznie w jednowymiarowym, czysto negatywnym przedstawieniu zacierającym wielowymiarowość doświadczenia? Teksty pomieszczone w tomie Pamięć i afekty zdają sprawę z owych komplikacji, przyjmujących często dramatyczną formę i wykraczających poza czysto akademicki dyskurs.

Z recenzji Marka Zaleskiego

Informacje o książce na stronie wydawnictwa