Magdalena Popiel, Oblicza wzniosłości. Estetyka powieści młodopolskiej, Kraków: Universitas 1999.
Książka jest nowym spojrzeniem na polską powieść przełomu XIX i XX wieku. Wybitne utwory pisarzy Młodej Polski zostają odczytane poprzez kategorie wzniosłości, tragizmu, ironii, brzydoty i groteski. Dzięki tej perspektywie stają się one uczestnikami sporu między starą i nową estetyką, jaki toczył się u progu europejskiego modernizmu.